Airborne 75 jaar

Vandaag op mijn verjaardag is de 75ste herdenking van de Airborne luchtlandingen op de Ginkelse Heide bij Ede. Mijn jongste dochter Irene had mij een paar weken geleden gevraagd of ik met haar daar naar toe wilde als soort van verjaardagsuitstapje zullen we maar zeggen. Mooi idee als het weer goed is. Maar met de auto is een no go, maar gelukkig hebben we ook een fiets 😉 Zo gebeurde het dat ik ’s ochtends op mijn verjaardag al om 7 uur op de fiets zat richting Arnhem waar Irene woont. Nu beschikt Irene alleen maar over een stadsfiets zonder versnellingen, dus dat was wel een dingetje. Gelukkig heeft Margriet een elektrische fiets in de stalling bij het centraal station staan die Irene kon gebruiken.

De route was vergelijkbaar met 3 weken terug naar Veenendaal. We reden eerst, per vergissing naar de westkant van de Ginkelse Heide. Vanaf daar kun je de parachutisten ook goed zien, maar je zit wel tegen de zon in te fotograferen. We zijn dus maar weer een stukje terug gefietst naar de oostkant. Inmiddels was het wel ontzettend druk geworden met fietsers. De laatste kilometer reden en liepen we in een fietsfile! We vonden een mooie plek langs de heide en stonden mooi vooraan, onderwijl stroomde het publiek maar toe.

We hebben alleen het ochtend programma gedaan, omdat ik ’s middags nog verjaardagsvisite zou ontvangen. Toen we huiswaarts gingen was het weer een lange file van een kilometer of zo tot de spoorovergang, hier splitste alles zich op en konden we weer lekker doorfietsen richting Arnhem. Vroeg in de middag was ik weer thuis met 73 km op de teller. Ik heb nog nooit zo veel kilometers gefietst op mijn verjaardag 😉

Meerdaagse fietstrip naar de Utrechtse Heuvelrug

Margriet heeft de tijd van kamperen in een tent vanwege gezondheid gehad, maar wilde wel eens een trekkershut proberen, dan heb je iets meer comfort en wel het buitengebeuren van een camping.

De eerste week van september hadden we nog een weekje vrij. De eerste dagen was het weer goed genoeg om dit experiment eens te proberen. Op een camping in Overberg op de Utrechtse Heuvelrug bevindt zich een camping met een paar trekkershutten.

Op zaterdag 31 augustus zijn we vanaf Dieren naar Overberg gefietst via een fietsroute die redelijk strak langs de spoorlijn Arnhem-Utrecht loopt door de bossen. Het moest met 50 km te doen zijn en dat was het ook. De fietsroute riep herinneringen op aan de fietstochten uit de jaren 90 naar onze vakantiebestemming in Woudenberg destijds.

De trekkershut in Overberg was een redelijk lux exemplaar met een tweepersoonsbed en zelfs een klein keukenblokje en toilet. De dagen erna hebben we de omgeving verkend met een fietstocht door de bossen en langs de Nederrijn en een bezoek aan het Grebbelinie museum vlakbij Veenendaal.

Op de dag van de terugweg, woensdag 4 september, kwam er een regenfront uit Engeland op bezoek. Door ’s ochtends vroeg te vertrekken hebben we dit front op voldoende afstand kunnen houden. Vanaf Oosterbeek hebben we zelfs de variant over de Posbank gefietst met een totale afstand van 63 km. Het experiment is zeker voor herhaling vatbaar komend jaar.

Pastatocht 2019 Dieren – Nijmegen – Groesbeek – Nijmegen – Dieren

Zaterdag 6 juli 2019, een fietstocht met een upgrade tot pastatocht. Vandaag zou ik mijn vaderdagscadeau van vorig jaar nog gaan ontvangen; met de oudste dochter  een fietstocht in de omgeving van Nijmegen maken en lekker pannenkoeken eten. Verleden jaar is het er niet van gekomen, omdat het weer te mooi (lees te warm) was.

De weersverwachting voor vandaag zag er wat dubieus uit voor het einde van de middag. Een zwak koufront met regen lag ’s morgens nog boven Engeland en kwam onze kant op. Ik neem het risico, tegen het einde van de middag zijn we wel klaar en de terugtocht van Nijmegen naar Dieren is mijn probleem, wie dan leeft wie dan zorgt.

Dus ’s morgens nadat Margriet en ik de boodschappen hadden gedaan de fiets gepakt en naar het NS station in Nijmegen gefietst. Met een toch wel stevig tegenwindje arriveerde ik net binnen de twee uur bij het station in Nijmegen, waar Margré even later ook arriveerde. Voordat we het heuvelgebied ten oosten van Nijmegen ingingen hebben we onze maag eerst gevuld met een flinke pannenkoek.

Het gebied ten oosten van Nijmegen doet on-Nederlands aan met de vele heuvels waan je je over de grens in Duitsland. Deze grens was niet ver weg, want bij het plaatsje Wyler wat net in Duitsland ligt schampten wij de grens. De bewolking nam inmiddels flink toe vanuit het noorden en een droge terugrit naar Dieren kon ik wel vergeten. Bij het zweefvliegveld in Malden werden de zwevers al naar binnen gehaald vanwege de weersverslechtering. Wij kwamen echter nog keurig droog in Nijmegen-Dukenburg aan.

Terug in Nijmegen-Dukenburg ben ik maar bij Margré blijven eten (pasta), hiermee kon de tocht van vandaag gelijk ge-upgrade worden tot een pastatocht 😉 Inmiddels al weer editie nummer 7 sinds 2012. In de avond ben ik terugreden naar Dieren met lichte tot matige regen. Toch een mooie dag om in te lijsten en tevens een goede training met 107 km later deze zomer.

Hoge Juffer

Zaterdag 22 juni 2019, als omwonenden hebben onder andere Margriet en ik vandaag meegeholpen om de borden van de Hoge Juffer te bevestigen aan de passerelle bij het NS-station in Dieren. Na een ‘spannende race’ was de Hoge Juffer de naam die de meeste stemmen heeft verzameld 😉

De naam Hoge Juffer is een verwijzing naar de Lange Juffer, een mooi lang wandel- en fietspad welke begint tussen Dieren en Ellecom en vervolgens de Veluwe op gaat met een mooie klim. Ook in de Gelderlander en in de Regiobode stonden een paar leuke artikelen.

Fietsen in februarizomer 2019

De winter was deze maand weer helemaal van het padje en dan begint het weer te kriebelen om de fiets te pakken. Mooi om weer toe te werken naar het vervolg van de meerdaagse fietstocht in de komende zomer richting Berlin. Bovendien een mooie gelegenheid om de kop flink leeg te fietsen, want dat is wel nodig deze maanden.

De ouverture ging dit jaar op zondag 17 februari richting Doetinchem in de vroege ochtend. Eerst naar de IJsselbrug bij Doesburg. Hier had ik nog een geschikte foto nodig van de brug over de IJssel voor mijn bijles website. Als metafoor gebruik ik o.a. foto’s van bruggen om de overkant te bereiken. Dat is toch het doel van mijn bijles activiteiten, mensen naar de overkant helpen. De foto vergde wel wat improvisatie, want ik heb ooit 11 jaar geleden een foto hier geschoten die niet helemaal aan mijn eisen voldeed. Helaas kon ik nu niet op dezelfde locatie komen want deze was afgezet.

De route ging verder via het mooie Hessenpad naar Doetinchem. Dit is een mooie route langs een zandweg, waarbij je het idee hebt dat je decennia’s terug geworpen wordt in de tijd. In Doetinchem loopt een mooie route langs de westkant door de natuur richting de Oude IJssel. Je moet op het einde alleen over een industrieterrein om weer in de natuur terug te komen. Daarna heb je weer een mooie route grotendeels vrijliggend langs de Oude IJssel richting Doesburg. Met 48 km was het een mooi begin dit jaar. Het voordeel van ’s ochtends heel vroeg fietsen is dat je weinig last hebt van auto’s en dus ook de verkeersregels wat ruimer kunt interpreteren.

De volgende dag, maandag 18 februari, was het weer raak. Dit maal ging de tocht van Dieren naar Zwolle over de westelijke IJsseloever. De afgelopen jaren is hier flink gewerkt aan het project ruimte voor de rivier. Dit levert in ieder geval een aantal mooie fietsroutes op, zolang de rivier niet al te hoog komt te staan 😉 Onderweg kwam ik een bord tegen welke herinnerde aan de hoge waterstanden op 1 februari 1995. Onvoorstelbaar hoeveel water er toen heeft gestaan. Via de oude IJsselbrug ben ik Zwolle in gefietst en na 76 km de trein weer terug genomen naar Dieren.

De derde en laatste tocht was op zondagochtend 24 februari. Het mag dan overdag zomers aandoen met temperaturen richting de 18 graden, in de nachten vriest het nog net. Deze zondagochtend was echt vroeg en koud, ik zat voor 7 uur al op de fiets en had besloten de tocht van een week tevoren nogmaals te fietsen maar dan achterstevoren/andersom. Het voordeel was dat ik nu een mooie zonsopkomst op mijn vizier kreeg langs de Oude IJssel richting Doetinchem. Voordat de zon opkwam kreeg ik eest nog een mooie zicht op 2 heldere dwaalsterren aan de oostelijke hemel, het waren de planeten Venus en Jupiter. Terug weer over het Hessenpad en om 9:15 was ik weer thuis met behoorlijk koude tenen in de schoenen 😉

Dieren – Arnhem – Culemborg – Kinderdijk – Rotterdam

Zaterdag 13 oktober 2018, Margriet was vandaag de hele dag de hort op. Gezien het schitterende weer leek het mij nou net een dag om de fiets te pakken en van Dieren naar Rotterdam te fietsen. Vijf jaar geleden ben ik al eens van Dieren naar Amsterdam gefietst. Een deel van mijn genen komen uit beide steden, dus zat er niets anders op om ook naar Rotterdam te fietsen. Tenminste een poging te wagen. Ik heb een mooie route uitgekozen langs de molens bij Kinderdijk en nog een kleine city tour door Rotterdam. De hele tocht heb ik kunnen volbrengen met 155 km. Vanochtend in het donker om 6:30 vertrokken en om ongeveer 16:10 passeerde ik het plaatsnaambord van Rotterdam. Daarna nog een city tour en met de trein weer terug naar huis.

Dieren – Kleve (D) – Dieren

Zaterdag 12 mei 2018, tijd om weer eens op de fiets naar Kleve (D) te gaan, de laatste tocht naar Kleve dateert al weer van 10 jaar geleden. Het voorjaar kwam laat om gang dit jaar, maar over april en mei mogen we niet klagen.

’s Middags om half twee pak ik de fiets. De route heen gaat via Duiven, waar ik nog even een boodschap moet doen bij de plaatselijke sportzaak. Het vervolg gaat in zuidoostelijke richting tegen de wind in naar Pannerden, waar ik het voetganger en fietsersveer neem naar Millingen aan de Rijn. Je passeert hier de Rijn als op z’n breedst is. Als je in Millingen aan de Rijn bent dan zit je eigenlijk direct in Duitsland. Verder fietsen over de dijken richting Kleve. Onderweg passeer je nog een oude zijtak bij het dorpje Schenkenschanz.

In de binnenstad van Kleve heerst er een gezellige drukte en beloon ik mijzelf op een lekker ijsje en een rustpauze. De terugweg neem ik met een andere variant. In Kleve heb ik wel even voor de zekerheid gecheckt tot hoe laat het veer nog in bedrijf was, je weet maar nooit in het voorseizoen. Ook het veer over de IJssel is nog in bedrijf tot vanavond 20 uur, dus ook dat wordt geen probleem. Al met al weer een mooie trainingstocht; Dieren – Kleve (D) – Dieren met 95 km. Het klinkt als Luik – Bastenaken – Luik, maar dan anders.

Pastatocht 2018 Dieren – Nijmegen – Dieren

Zaterdag 5 mei 2018, de zesde editie had ik eigenlijk in 2017 moeten rijden, maar het is er niet van gekomen, omdat het weer in de herfst niet wilde meewerken. Dus daarom is deze editie eigenlijk nog een verlate editie van 2017 en moet ik dit jaar volgens mijn dochter nog een keer aan de bak.

Het weer vandaag op deze Bevrijdingsdag was perfect, alleen maar zon, ik heb geen wolkje gezien. De tocht ging dit jaar via Doesburg en Huissen. Via Doesburg omdat ik daar nog even een boodschap moest doen. Op de open trajecten stond er een stevige wind in de rug, en op mijn fiets zonder ondersteuning stoof ik menige fietser met ondersteuning voorbij.

Vanaf Huissen rij fiets ik via Bemmel en kom ik onderaan de oude Waalbrug uit, via het nieuwe gebied wat als ruimte voor de rivier de afgelopen jaren is vormgegeven. Fietsen door Nijmegen is erg goed geregeld en na 50 km ben ik in Dukenburg.

Na een lekkere pasta maaltijd blijf ik niet te lang plakken. Margré moet nog weg en ik heb kleding met lange mouwen vergeten voor de avonduren. Ik wil dus wel voor het donker thuis zijn 😉 De terugrit gaat via het snelfietspad van Nijmegen naar Arnhem met nog een paar fotostops onderweg. Op het deel door de Overbetuwe heb ik nu een stevige tegenwind, maar op zich ben ik voor het donker weer in Dieren met 41 km. De zon bevindt zich dan al weer achter de heuvels van de Veluwezoom.

Voorjaar 2018

Het is een voorjaar wat laat op gang komt dit jaar, evenals de afgelopen winter die ons tot ver in maart wist te verrassen. Vandaag zou de eerste dag worden met voorjaarsweer. Vanochtend vroeg lag het kwik nog rond nul en in de loop van de morgen op het werk kreeg ik steeds meer zin om ’s middags de fiets te pakken. Gelukkig had ik nog ruimte om wat vrij te nemen en om half één was het weekend.

Waar zullen we eens heen gaan? Er stond een stevige wind uit het oosten, misschien een goed idee om naar Doetinchem te gaan. Het eerste stuk naar Doesburg was volop tegen de wind in. De zon scheen volop, maar de temperatuur was best nog bescheiden. Eerst morgen als de wind draait naar het zuiden dan kan de warme lucht ons echt bereiken. Niet klagen, het is vandaag al prachtig. Vanaf Laag Keppel kun je mooi via het Hessenpad door een bosomgeving naar Doetinchem, dat scheelt een hoop tegenwind. Door het centrum van Doetinchem zoek ik de Oude IJssel op en gaat het weer richting Doesburg, maar nu de wind vol in de rug.

In Laag Keppel maak ik een paar foto’s en dan realiseer je je dat dit een raar voorjaar is, want op 2 maart waren we ook in Laag Keppel, maar dan om te schaatsen op het ondergelopen land van de ijsbaan. Als ik de IJssel weer over ben pak ik vanaf Ellecom het nieuwe fietspad over de Postroute naar Dieren. Zo de eerste tocht dit voorjaar zit er weer op dit jaar met 45 km een opstappertje.

Fietstocht Dieren – Innsbruck

Afgelopen augustus heb ik het derde traject gefietst van Dieren naar Innsbruck. Als je meer wilt weten, klik dan hier voor het volledige verslag van deze fietstocht. Het is begonnen op een zondagmorgen in augustus 2015 als een onschuldige fietstocht van Dieren naar Koblenz in Duitsland. Uiteindelijk heb ik in 2016 en 2017 nog maar een eindje doorgefietst naar het zuiden en ben ik in Innsbruck (Oostenrijk) terecht gekomen. Tijdens mijn tochten maak ik iedere dag een paar korte notities. Thuis gekomen maak ik dan een uitgewerkt reisverslag met foto’s en gebeurtenissen. Het resultaat hiervan kun je op deze website lezen. Voor mijzelf is het een leuke herinnering om het in de wintermaanden nog eens door te lezen. Op zo’n moment beleef ik de fietstocht opnieuw.

Door een Teletubbie landschap fiets ik van Garmisch-Partenkirchen naar Mittenwald aan de grens met Oostenrijk.
Door een Teletubbie landschap fiets ik van Garmisch-Partenkirchen naar Mittenwald aan de grens met Oostenrijk.

De volgende fietstocht in 2018

Innsbruck is het eindpunt geworden van deze fietstocht. Het volgende fietsproject in de planning is Dieren – Berlin. De route die ik dan ga volgen is onderdeel van de Europese fietsroute R1 van Boulogne-sur-Mer aan de noord Franse kust naar Sint Petersburg in Rusland. Het toeval wil dat deze fietsroute langs Laag Soeren en Leuvenheim komt, wat op een steenworp afstand van mijn woonplaats Dieren ligt. Voor mij wordt Berlin het eindpunt. Planning is om in 2018 in 5 dagen 500 km tot Goslar te fietsen nabij de voormalig grens met het IJzeren Gordijn. In 2019 staan dan de overige 400 km op de planning. We zullen het beleven, hoop ik 😉