Dieren – Amsterdam

In 1 dag op de fiets van Dieren naar Amsterdam
Zaterdag 6 juli 2013, Dieren – Baarn – Amsterdam

Al twee weken lang beloofden de weerkaarten goed weer voor deze dag. Maar zoals de Amerikanen zeggen, “The devil is always in the details”. En ‘the devil’ is dit maal de wind. Het centrum van een mooi hogedrukgebied komt in onze omgeving te liggen, maar waar precies bepaalt wel wat de wind gaat doen. De laatste dagen voorafgaand aan de tocht zijn de verwachtingen steeds NO, dat is schuin in de rug, mogelijk later op de dag een wat krimpende wind naar NW, zolang het maar niet de hele dag NW is dan is het goed. Vrijdagavond alles klaar gemaakt en de track in de GPS gezet, de lunch bij m’n broer en schoonzus in Baarn afgesproken. Verleden jaar oktober, precies negen maanden geleden, moest ik de tocht aflassen vanwege verkoudheid en slecht weer, maar nu staat niets in de weg. It giet oan, zouden de Friezen zeggen.

Het vertrek is om 7 uur, heel Dieren slaapt nog als ik over de Harderwijkerweg fiets, alleen bij de Emmauskerk is men druk met de voorbereiding van een rommelmarkt en ook op het Callunaplein zullen ze wel wakker zijn voor de Erica jaarmarkt. Als eerste moet ik de Veluwe over, dat wordt het enigste ‘klimwerk’ vandaag. Via Laag Soeren gaat het richting Posbank. De Posbank laat ik vandaag links liggen en pak het fietspad richting de Imbosch. Hier rag ik weer met een rotgang naar beneden. Bij de Imbosch krijg ik een mooie blik naar de westelijk horizon met één al blauwe lucht, het kan niet mooier vandaag. Als ik een paar reeën tegenkom wil ik een foto maken, maar de reeën hebben niet het fatsoen om even te wachten.

Verderop kruis ik Autoroute du Soleil (A50) en duik ik aan de andere kant de bossen weer in langs wat militaire aangelegenheden. Het loopt nu even langs een stuk provinciale weg richting Otterlo, maar ruim voor Otterlo bij Oud-Reemst pak ik weer een fietspad over de hei. Hier ben ik in de 90-er jaren en begin jaren 2000 wel een aantal keer geweest met de fiets, dit is echt een prachtig gebied. Verderop gaat het over in de Ginkelse Hei, ik kom alleen een enkele hardloopster, fietser en ruiter tegen. Een stuk rustiger dan in september 1944 in ieder geval, toen de beruchte Slag om Arnhem begon.

Ik ben sinds Dieren niet meer in de bebouwde kom geweest, ook Lunteren passeer ik zonder erin te komen. Pas in Barneveld kom ik voor het eerst in de bebouwde kom. Ik bevind mij nu op de Biblebelt, wat vooral te zien is aan het massale kerkgebouw, onze Albert Heijn past er een paar keer in, en aan de grote huizen. Het gebied zelf is even wennen als je net de Veluwe komt afzeilen en het stinkt er enorm naar stront.

Even verderop kom ik vlakbij Leusden bij de Grebbelinie. Hier ligt weer een prachtig stuk fietspad en ongemerkt rij ik onder de A28 door Amersfoort in, dat gaat mooi zo. Nu kijken dat ik ook aan de juiste kant Amersfoort ook weer uit kom met hulp van mijn trouwe GPS. Kink in de kabel; het fietspad door het Eemdal van Amersfoort naar Baarn ligt eruit. Normaal trek ik mij op de fiets niet veel aan als er iets is afgesloten, maar ik neem toch maar geen risico vandaag. Ik wordt via Soest gestuurd langs een provinciale weg, het had misschien beter gekund, maar ik heb geen kaart bij mij en geen internet, alleen een GPS. Ik zie paleis Soestdijk wel op een afstand liggen. Uiteindelijk komt ik rond half twaalf in Baarn aan. Mooi op tijd, want de 2 bidons zijn ook leeg. Ik heb nu 75 km gefietst en eerlijk gezegd voel ik mijn bovenbenen wel een beetje. Eerst maar eens rust en even bijpraten en eten.

Tijdens de lunch wijzig ik mijn route nog een beetje. Het traject Baarn – Weesp wat de fietsrouteplanner mij adviseerde gaf mij al wat bedenkingen de afgelopen week. Maar dankzij mijn broer dit traject gewijzigd volgens de knooppunten fietsroutes. Ook het deel ten zuidoosten van Amsterdam nog een beetje ge-upgrade. Ik heb maar niet gekeken hoeveel extra kilometers dit gaat kosten 😉 Ik heb alle knooppunt nummers maar even op een papiertje geschreven alsof het de winnende lotto getallen waren.

Na een break van tweeën half uur vervolg ik mijn tocht. Buiten Baarn duik ik direct de bossen van de Utrechtse Heuvelrug in op weg naar Hilversum, mijn geboorteplaats. Ik kan tenminste zeggen dat ik echt op een Gooise matras ben geboren! Als ik op de heide ten zuidoosten van Hilversum aan kom zie ik de grote zendmast al opdoemen. Via een mooi pad rij ik zo de buitengebieden van Hilversum in. Nu goed op de knooppunt nummers letten. Het gaat goed, totdat ik bij het station kom, het is mij niet duidelijk waar ik precies langs moet. Opeens zijn mijn winnende lottogetallen niet veel meer waard. Ik gok dat ik langs het spoor moet richting het noorden, maar ik kom geen borden meer tegen. Even later besluit ik maar om mijn GPS track weer op te pakken, deze loopt iets westelijk van de spoorbaan. Als ik weer op mijn GPS track zit duurt het maar even voordat ik weer knooppunt borden tegen kom en opeens zijn mijn winnende lottogetallen weer in de race.

Even voorbij Bussum, wat ik rechts laat liggen, kom ik bij de Utrechtse Vecht en slinger ik langs een prachtig weggetje in de richting van Weesp. De Utrechtse Heuvelrug ligt nu definitief achter mij en ik bevind mij in het open Hollandse landschap wat ik ken van het lopen van het Trekvogelpad met Margriet. In Weesp moet ik voor de brug wachten, want er is wat pleziervaart op het water vandaag, en geef ze eens ongelijk. Alleen als de brug weer dicht moet willen de bomen niet meer omhoog en moet je er met je fiets onderdoor kruipen. Het geeft komische taferelen, maar niet voor iedereen, een gehandicapte in een rolstoel kan er maar zo niet onderdoor.

Nu kun je vanaf Weesp zo door raggen naar centrum Amsterdam, maar ik was door een collega getipt om via de Amstel Amsterdam in te fietsen, dat moet erg mooi zijn. Dus vanaf Weesp gaan we een mooie boog naar het zuiden maken, langs het riviertje Gein. Je zit hier net buiten Amsterdam en midden in de natuur met smalle weggetjes langs het water. Hier krijg ik voor het eerst zicht op Amsterdam, ik zie de Arena. Dit is toch wel kicken, ’s ochtends vroeg uit Dieren vertrokken op de fiets en nu Amsterdam in zicht. Ik rij door tot Abcoude. Het oude station ligt er verlaten bij, een paar jaar geleden is de spoorbaan verdubbeld en verlaagd. Langs een ander water gaat het richting Ouderkerk aan de Amstel. Nu kan de intocht beginnen.

Een mooi dorp Ouderkerk aan de Amstel, ik realiseer mij iets te laat dat ik in het centrum een mooie foto had kunnen schieten. Nu richting het noorden heb ik voor het eerst de wind tegen, maar veel stelt het niet voor. Er is ook hier veel pleziervaart op het water en ook zitten er veel mensen langs het water. Op sommige boten is het een dolle pret met muziek en alcohol. Ondanks dat ik de 130 km nader heb ik nergens last van, toch goed die break tussen de middag. Het duurt niet lang of ik kom de bebouwde kom van Amsterdam binnen, dit geeft toch wel een voldaan gevoel. Ik slinger van de ene kant van de Amstel via bruggen naar de andere kant en schiet de nodige foto’s, dat zijn ten slotte mijn herinneringen. Onderwijl moet ik ook mijn rijstijl aanpassen aan de Amsterdammers, want je bent hier een gevaar op de weg als je je aan de verkeersregels houdt.

Via theater Carree en de Stopera kom ik om 18.30 uur bij het nationaal monument op De Dam; het eindpunt van mijn tocht! Verleden jaar mij voorgenomen om mijn fiets nog eens naar De Dam in Amsterdam te rijden en vandaag is het zover! Het is genieten in de zon op De Dam en ik blijf er nog een tijdje hangen. Voordat ik naar het station ga eerst nog even iemand vragen om mij op de foto te zetten bij het monument.

Aan alles komt een einde, het wordt tijd voor de terugreis. Aangezien ik voor het donker thuis moet zijn doen we de terugreis met de trein. Naar het Centraal Station is nog een kleine kilometer. Hier even een treinkaartje kopen voor mijzelf en de fiets en dan kan de hele equipe op transport naar huis. Gelukkig hebben ze liften op het station, dat scheelt een hoop gezeul. Na anderhalf uur kom ik weer aan in Dieren en kijk ik terug op een prachtige dag. Het fietsdoel voor 2013 heb ik gehaald, inmiddels fantaseer ik al weer over een doel voor 2014. Misschien wordt het wel 2 dagen fietsen langs de Rijn naar Keulen.