fietsen Archieven - Pagina 2 van 4 - Bernhard de Vries te Dieren

Fietsen in februarizomer 2019

De winter was deze maand weer helemaal van het padje en dan begint het weer te kriebelen om de fiets te pakken. Mooi om weer toe te werken naar het vervolg van de meerdaagse fietstocht in de komende zomer richting Berlin. Bovendien een mooie gelegenheid om de kop flink leeg te fietsen, want dat is wel nodig deze maanden.

De ouverture ging dit jaar op zondag 17 februari richting Doetinchem in de vroege ochtend. Eerst naar de IJsselbrug bij Doesburg. Hier had ik nog een geschikte foto nodig van de brug over de IJssel voor mijn bijles website. Als metafoor gebruik ik o.a. foto’s van bruggen om de overkant te bereiken. Dat is toch het doel van mijn bijles activiteiten, mensen naar de overkant helpen. De foto vergde wel wat improvisatie, want ik heb ooit 11 jaar geleden een foto hier geschoten die niet helemaal aan mijn eisen voldeed. Helaas kon ik nu niet op dezelfde locatie komen want deze was afgezet.

De route ging verder via het mooie Hessenpad naar Doetinchem. Dit is een mooie route langs een zandweg, waarbij je het idee hebt dat je decennia’s terug geworpen wordt in de tijd. In Doetinchem loopt een mooie route langs de westkant door de natuur richting de Oude IJssel. Je moet op het einde alleen over een industrieterrein om weer in de natuur terug te komen. Daarna heb je weer een mooie route grotendeels vrijliggend langs de Oude IJssel richting Doesburg. Met 48 km was het een mooi begin dit jaar. Het voordeel van ’s ochtends heel vroeg fietsen is dat je weinig last hebt van auto’s en dus ook de verkeersregels wat ruimer kunt interpreteren.

De volgende dag, maandag 18 februari, was het weer raak. Dit maal ging de tocht van Dieren naar Zwolle over de westelijke IJsseloever. De afgelopen jaren is hier flink gewerkt aan het project ruimte voor de rivier. Dit levert in ieder geval een aantal mooie fietsroutes op, zolang de rivier niet al te hoog komt te staan 😉 Onderweg kwam ik een bord tegen welke herinnerde aan de hoge waterstanden op 1 februari 1995. Onvoorstelbaar hoeveel water er toen heeft gestaan. Via de oude IJsselbrug ben ik Zwolle in gefietst en na 76 km de trein weer terug genomen naar Dieren.

De derde en laatste tocht was op zondagochtend 24 februari. Het mag dan overdag zomers aandoen met temperaturen richting de 18 graden, in de nachten vriest het nog net. Deze zondagochtend was echt vroeg en koud, ik zat voor 7 uur al op de fiets en had besloten de tocht van een week tevoren nogmaals te fietsen maar dan achterstevoren/andersom. Het voordeel was dat ik nu een mooie zonsopkomst op mijn vizier kreeg langs de Oude IJssel richting Doetinchem. Voordat de zon opkwam kreeg ik eest nog een mooie zicht op 2 heldere dwaalsterren aan de oostelijke hemel, het waren de planeten Venus en Jupiter. Terug weer over het Hessenpad en om 9:15 was ik weer thuis met behoorlijk koude tenen in de schoenen 😉

Dieren – Arnhem – Culemborg – Kinderdijk – Rotterdam

Zaterdag 13 oktober 2018, Margriet was vandaag de hele dag de hort op. Gezien het schitterende weer leek het mij nou net een dag om de fiets te pakken en van Dieren naar Rotterdam te fietsen. Vijf jaar geleden ben ik al eens van Dieren naar Amsterdam gefietst. Een deel van mijn genen komen uit beide steden, dus zat er niets anders op om ook naar Rotterdam te fietsen. Tenminste een poging te wagen. Ik heb een mooie route uitgekozen langs de molens bij Kinderdijk en nog een kleine city tour door Rotterdam. De hele tocht heb ik kunnen volbrengen met 155 km. Vanochtend in het donker om 6:30 vertrokken en om ongeveer 16:10 passeerde ik het plaatsnaambord van Rotterdam. Daarna nog een city tour en met de trein weer terug naar huis.

Dieren – Kleve (D) – Dieren

Zaterdag 12 mei 2018, tijd om weer eens op de fiets naar Kleve (D) te gaan, de laatste tocht naar Kleve dateert al weer van 10 jaar geleden. Het voorjaar kwam laat om gang dit jaar, maar over april en mei mogen we niet klagen.

’s Middags om half twee pak ik de fiets. De route heen gaat via Duiven, waar ik nog even een boodschap moet doen bij de plaatselijke sportzaak. Het vervolg gaat in zuidoostelijke richting tegen de wind in naar Pannerden, waar ik het voetganger en fietsersveer neem naar Millingen aan de Rijn. Je passeert hier de Rijn als op z’n breedst is. Als je in Millingen aan de Rijn bent dan zit je eigenlijk direct in Duitsland. Verder fietsen over de dijken richting Kleve. Onderweg passeer je nog een oude zijtak bij het dorpje Schenkenschanz.

In de binnenstad van Kleve heerst er een gezellige drukte en beloon ik mijzelf op een lekker ijsje en een rustpauze. De terugweg neem ik met een andere variant. In Kleve heb ik wel even voor de zekerheid gecheckt tot hoe laat het veer nog in bedrijf was, je weet maar nooit in het voorseizoen. Ook het veer over de IJssel is nog in bedrijf tot vanavond 20 uur, dus ook dat wordt geen probleem. Al met al weer een mooie trainingstocht; Dieren – Kleve (D) – Dieren met 95 km. Het klinkt als Luik – Bastenaken – Luik, maar dan anders.

Pastatocht 2018 Dieren – Nijmegen – Dieren

Zaterdag 5 mei 2018, de zesde editie had ik eigenlijk in 2017 moeten rijden, maar het is er niet van gekomen, omdat het weer in de herfst niet wilde meewerken. Dus daarom is deze editie eigenlijk nog een verlate editie van 2017 en moet ik dit jaar volgens mijn dochter nog een keer aan de bak.

Het weer vandaag op deze Bevrijdingsdag was perfect, alleen maar zon, ik heb geen wolkje gezien. De tocht ging dit jaar via Doesburg en Huissen. Via Doesburg omdat ik daar nog even een boodschap moest doen. Op de open trajecten stond er een stevige wind in de rug, en op mijn fiets zonder ondersteuning stoof ik menige fietser met ondersteuning voorbij.

Vanaf Huissen rij fiets ik via Bemmel en kom ik onderaan de oude Waalbrug uit, via het nieuwe gebied wat als ruimte voor de rivier de afgelopen jaren is vormgegeven. Fietsen door Nijmegen is erg goed geregeld en na 50 km ben ik in Dukenburg.

Na een lekkere pasta maaltijd blijf ik niet te lang plakken. Margré moet nog weg en ik heb kleding met lange mouwen vergeten voor de avonduren. Ik wil dus wel voor het donker thuis zijn 😉 De terugrit gaat via het snelfietspad van Nijmegen naar Arnhem met nog een paar fotostops onderweg. Op het deel door de Overbetuwe heb ik nu een stevige tegenwind, maar op zich ben ik voor het donker weer in Dieren met 41 km. De zon bevindt zich dan al weer achter de heuvels van de Veluwezoom.

Fietstocht Dieren – Innsbruck

Afgelopen augustus heb ik het derde traject gefietst van Dieren naar Innsbruck. Als je meer wilt weten, klik dan hier voor het volledige verslag van deze fietstocht. Het is begonnen op een zondagmorgen in augustus 2015 als een onschuldige fietstocht van Dieren naar Koblenz in Duitsland. Uiteindelijk heb ik in 2016 en 2017 nog maar een eindje doorgefietst naar het zuiden en ben ik in Innsbruck (Oostenrijk) terecht gekomen. Tijdens mijn tochten maak ik iedere dag een paar korte notities. Thuis gekomen maak ik dan een uitgewerkt reisverslag met foto’s en gebeurtenissen. Het resultaat hiervan kun je op deze website lezen. Voor mijzelf is het een leuke herinnering om het in de wintermaanden nog eens door te lezen. Op zo’n moment beleef ik de fietstocht opnieuw.

Door een Teletubbie landschap fiets ik van Garmisch-Partenkirchen naar Mittenwald aan de grens met Oostenrijk.

De volgende fietstocht in 2018

Innsbruck is het eindpunt geworden van deze fietstocht. Het volgende fietsproject in de planning is Dieren – Berlin. De route die ik dan ga volgen is onderdeel van de Europese fietsroute R1 van Boulogne-sur-Mer aan de noord Franse kust naar Sint Petersburg in Rusland. Het toeval wil dat deze fietsroute langs Laag Soeren en Leuvenheim komt, wat op een steenworp afstand van mijn woonplaats Dieren ligt. Voor mij wordt Berlin het eindpunt. Planning is om in 2018 in 5 dagen 500 km tot Goslar te fietsen nabij de voormalig grens met het IJzeren Gordijn. In 2019 staan dan de overige 400 km op de planning. We zullen het beleven, hoop ik 😉

Fietstocht Dieren – Zutphen – Almen – Zutphen – Oeken – Dieren

De vooruitzichten voor deze dag waren prachtig; tijd om de fiets te pakken voor een eerste serieuze fietstocht dit jaar.

Omdat ze tussen Zutphen en Brummen een overloopgebied voor de IJssel hebben gemaakt, ligt daar een hele nieuwe dijk met fietspad en onbeperkt uitzicht naar het oosten. Een mooie plaats om eens een zonsopgang te fotograferen realiseerde ik mij afgelopen maanden. Vanochtend kon ik dat mooi combineren met deze fietstrip. Om 7:54 stond de zonsopgang gepland, dus dat betekende om half acht vertrekken uit Dieren. Je moet ook weer oppassen dat je niet te lang staat te blauwbekken, want het mocht dan een mooie voorjaarsdag worden met temperaturen boven de 10 graden, vanochtend vroeg vroor het nog bij vertrek.

Ik heb de route niet precies gepland, het moest in ieder geval het gebied ten oosten van Zutphen worden. Gepland was om ongeveer 50 km te fietsen. In Zutphen passeer ik een deel van de oude stadsmuur over de Berkel met een mooi doorkijkje.

Ten oosten van Zutphen gaat het richting Almen, soms door de bossen, soms door het open veld. De sneeuw van afgelopen weekend is op de meeste plaatsen al weer verdwenen, maar op plekken waar de zon nog niet bij kon was het nog volop winter. Opgevroren sneeuw en ijs maakte het af te toe moeilijk begaanbaar.

De kilometers tikken toch wel vlot weg en als ik om half tien op mijn horloge kijk heb ik er al weer 30 km opzitten met de nodige foto momenten. Tijd om eens na te denken hoe we weer richting huis gaan, die 50 km gaat niet meer lukken 😉

Via een smal fietspad passeer ik een mooi bruggetje over de Berkel. Het is goed oppassen hier want het smalle fietspad lijkt meer op een half ontdooide toendra met diep sporen. Oppassen dat je niet van je fiets lazert, want dan hang je gelijk in het schikdraad als je de verkeerde kant op valt.

Voor de terugrit, ga ik maar eens een paar fietsvriendelijke stukken langs het Twentekanaal proberen. Al fietsende valt mijn oog op een mooi voormalig NS-station, het is het oude station van Almen-Laren aan de spoorlijn van Zutphen naar Hengelo. Het station is nu bewoond als woonhuis, maar het is wel een zeer mooi karakteristiek stationsgebouw. Het station is al bijna 80 jaar geleden gesloten. De bewoners hebben ook Wifi zie ik op mijn telefoon. De naam van hun Wifi is Station-Oost, maar helaas beveiligd kom ik achter 😉 Ik kwam er niet op, leek mij wel leuk kon ik gelijk even een mooi plaatje op de social media zetten.

Via een mooie fietsvriendelijke route rij ik langs het Twentekanaal richting de sluizen bij Eefde. Inmiddels begint de zon aan kracht te winnen en zijn handschoenen en muts al lang in de tas verdwenen. Langs de oever zitten aardig wat vissers, lijkt mij toch wel fris. Ook hier rij ik vlakbij Zutphen weer over een ontdooiende toendra. Een val naar rechts heeft hier mogelijk als bijwerking dat je met je fiets via het talud in het Twentekanaal belandt, de watertemperatuur lijkt mij niet echt uitnodigend vandaag.

Voor de tweede keer doorkruis ik Zutphen en steek via de oude IJsselbrug in de stad de IJssel over en pak een binnendoor weg via Oeken naar Leuvenheim. Dit gebied ken ik aardig goed. In 2010 fietste ik één maal per week heen en weer van Dieren naar Deventer voor mijn werk en varieerde hier aardig met de routemogelijkheden.

Nu had ik gepland om 50 km te fietsen, dat leek mij wel mooi voor een eerste tocht. Inmiddels staat de teller op 60 km en ik ben bang dat ik de 70 km ook nog ga passeren. Inmiddels begin ik mijn benen de laatste 10 km wel te voelen, maar Dieren komt weer in zicht. De temperatuur maakt korte metten met het kwik in de buis en het is inmiddels volgens mij warmer dan 10 graden en de jas kan open. Om half één ben ik weer thuis en heb voor de lunch toch even 72 km weggetikt. Toch een mooie eerste rit als training voor het grotere werk later in de zomer; ik moet de fietstocht door Duitsland naar de Oostenrijkse grens nog afmaken.

Dieren – Posbank – Rheden – Havikerwaard – Dieren

Vrijdag 12 augustus 2016, het weer is een beetje teleurstellend bij de start van deze dag. We zitten in de warme sector van een depressie, de temperatuur is wel goed maar het is nog zwaar bewolkt. In de middag begint de bewolking dunner te worden en te breken. Een mooi moment om toch nog even de fiets te pakken en voor de thee een rondje te fietsen. Via Laag-Soeren is het een geleidelijke ‘klim’ naar de Posbank. Bovenop valt het zicht niet tegen ondanks de vochtige lucht. Bij de afdaling richting De Steeg pak ik voor de verandering het fietspad wat halverwege aftakt naar Rheden. Je moet even weer een kort stukje klimmen, maar daarna volgt er een mooie afdaling zonder echte bochten tot in Rheden, waarbij je onder een mooie loopbrug door fietst. Beneden in Rheden via De Steeg naar de uiterwaarden van de IJssel, een compleet ander landschap dan op de Veluwe. In de zuidoosthoek ligt een industrieterrein, wat een doodlopende weg bevat voor auto’s, maar met de fiets kun je doorrijden en kun je door een hek je weg vervolgen door de Havikerwaard. Deze afgelegen hoek op het industrieterrein lijkt mij altijd wel een ideale plek voor een afrekensessie in het criminele circuit. Misschien een mooie opname locatie voor Flikken Maastricht 😉

Dieren – Giesbeek – Doesburg – Dieren

Zondag 7 augustus 2016, vanmiddag met Margriet een rondje gefietst, zij op de elektrische fiets en ik op de old-school mechanische fiets. Sinds 2014 vaart er een pontje over de Valeplas bij Giesbeek. Hoog tijd om deze eens uit te proberen.

Eerst vanaf Dieren langs de Dorpenroute naar Rheden waar we met de pont de IJssel oversteken. Er zijn veel fietsers op pad, de pont is helemaal vol als we overvaren. Aan de overkant gaat iedereen rechtsaf over het fietspad naar het zuidwesten. Wij gaan als enigste richting het noordoosten waar we langs de IJssel fietsen in de richting van Recreatiepark De Veerstal. Hier pakken we het nieuwe pontje naar de overkant. Leuk dat er iedere keer weer nieuwe trajecten bijkomen in de achtertuin. Aan de overkant gaat het vanaf Giesbeek langs de IJssel naar Doesburg. In Doesburg kun je mooi langs de IJsselboulevard op de fiets. Met een mooie lus door de Havikerwaard gaat het via de oostkant van Ellecom weer naar Dieren.

Dieren – Brummen – Loenen – Posbank – Dieren

Zaterdag 16 juli 2016, het valt niet mee met de zomer dit jaar. De vervolgtocht op afgelopen jaar verder naar het zuiden van Duitsland heb ik al over de zomer getild. Omdat Margriet met de beide dochters een dagje Maastricht doet had ik eerder deze week het plan om vandaag weer eens naar Kleve in Duitsland te fietsen en onderweg wat mooie foto’s te maken. Het weer was dusdanig bewolkt dat ik er vanmorgen na de koffie maar een trainingstocht over de Veluwe van heb gemaakt.

Dieren – Millingen (D) – Dieren

Vrijdag 6 mei 2016, maar goed dat ik direct het eerste weekend in april gepakt heb om naar Nijmegen te fietsen, voor de rest was het in april niet veel bijzonders met het weer. Zelfs in de laatste week in april viel er nog sneeuw, ook de eerste mei nachten waren nog koud met vorst tot op normale hoogte, maar nu gaat de zomer los, juist tijdens het Giro weekend.

Margriet moest vandaag werken en dat gaf mij mooi de mogelijkheid om een eerste lange tocht te fietsen dit seizoen. Het klussen in Nijmegen is nu klaar, wat dat betreft heeft het weer zich keurig aan mijn planning gehouden 😉 Als het weer zich een beetje blijft gedragen dan ga ik deze zomer weer verder met de fietstocht in Duitsland waar ik verleden jaar ben gestopt. Hiervoor ben ik van plan om per trein naar Oberwesel te reizen, net onder Koblenz. Eén en ander heb ik al uitgezocht via internet, maar een visuele inspectie in Emmerich, waar ik ga opstappen, lijkt mij niet verkeerd.

Het eerste deel van de tocht gaat door het Montferland, een mooi heuvelachtig deel van Nederland, bij veel Nederlanders onbekend. De dag afstanden die ik in Duitsland heb gepland zijn rond de 80 km, daar maak ik mijn geen zorgen over, wel over 400 meter klimmen op de laatste dag. Ik ben niet zo’n klimmer dus wat trainen in klimmen kan geen kwaad.

De inspectie op station Emmerich was niet verkeerd, de meeste treinen komen en gaan vanaf spoor 1, wat geen probleem is, maar sommige komen aan op spoor 3. Dit spoor kun je bereiken via een tunnel zonder fietsgoot en er geen lift. Niet echt een optie voor een fiets met bagage. Dat wordt mogelijk terug iets eerder uitstappen.

Aangezien de tocht door het Montferland goed ging voelde ik mij fit genoeg om nog een stukje door te fietsen, eens even kijken hoe dat is geregeld op het volgende station in Millingen vlak bij Rees. Hier zijn maar 2 sporen en beide perrons zijn direct vanaf de openbare weg bereikbaar. Op de terugweg naar Emmerich passeer ik een woning waarvan de bewoners blijkbaar vaak naar Texel gaan. Naast hun huisnummer stond een richtingwijzer met de vermelding Texel 231 km.

Op de Rheinpromenade in Emmerich nog even een pauze en wat eten en dan gaat het op voor de laatste ruim 30 km naar huis met weer een mooi heuveltraject door het Montferland. Als ik thuis kom staat er 102 km op de teller, terwijl ik vorige maand naar Nijmegen nog onder de 50 km zat. Die afstanden komen wel goed dit jaar.