fietsen Archieven - Bernhard de Vries te Dieren

Dieren – Kleve (D) – Dieren

Zaterdag 22 april 2023. Hoog nodig tijd om de fiets weer te pakken voor een grote tocht. Tot nu toe was dit nog niet gelukt dit jaar, want het valt allemaal een beetje tegen dit voorjaar. Dat komt waarschijnlijk ook omdat we de laatste jaren een beetje verwend zijn. Veel mensen klagen over de koude aprilmaand, maar een paar decennia terug was dit gewoon een iets te warme aprilmaand. Dat geeft ook mooi aan hoe ver april al is opgewarmd vergeleken met vroeger. Global warming en de oorzaak blijft een lastig thema voor een aantal mensen, maar de wetenschappers bij Shell hebben hier midden jaren 80 al voor gewaarschuwd. Het rapport hierover kun je gewoon downloaden.

Ik had een mooie tocht in gedachten naar Kleve in Duitsland, je komt dan toch een beetje in vakantiestemming. Omdat ik wel vaker naar Kleve ben gefietst heb ik ook geen track in de GPS gezet. Vandaag fietsen we onder het motto we zien wel. Of het helemaal gaat lukken hangt ook een beetje van het weer af. Vanuit het zuidwesten nadert weer een gebied met buiige regen, maar volgens de verwachtingen zijn we hier pas in de loop van de middag aan de beurt. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Ik hou er in mijn achterhoofd wel rekening mee dat het slot wel eens in het water kan vallen, maar dan ben ik toch onderweg naar huis.

Dus vroeg vertrekken vanochtend, om 8 uur zat ik al op de fiets. Het was bewolkt met wat grondmist. Via Doesburg naar Zevenaar brak de zon allengs meer door en de zuidoostenwind die ik heen tegen heb stelt niet veel voor. Via het rivieren gebied gaat het over mooie wegen en paden naar het fiets- en voetveer bij Millingen aan de Rijn. Na de oversteek over de Rijn fiets je in een paar minuten Duitsland in. Eerste point of interest was de oude spoorbrug bij Griethausen. Een hele verzameling roest, maar het is toch een mooi stukje historie in het landschap. Vanaf deze oude brug volg je een fietspad naar Kleve wat over de oude spoorbaan loopt.

Kleve is een mooie kleine stad met het nodige hoogteverschil en een mooie burcht op het hoge deel. Daar ligt ook een klein park om even te lunchen. Daarna rond gekeken in de oude binnenstad en nog een paar boekwinkels bezocht. Ik had er inmiddels al zo’n 50 km opzitten. De terugrit ging langs een kanaal vanaf Kleve naar Brienen en dan weer terug over het fietspad langs een oude zijtak van de Rijn naar de veerboot. Inmiddels begon de bewolking nu ook flink toe te nemen vanuit het zuidwesten. Het kan nog wel eens een spannend verhaal worden. De veerboot is altijd wel even onderweg, dus voordat je aan de overkant bent kan er in de atmosfeer al weer van alles gebeurd zijn. Maar de wind die inmiddels wel wat is aangetrokken geeft mij een extra duw in de rug.

De terugrit aan de noordzijde van de Rijn gaat via Pannerden en Groesbeek naar Duiven en dan bij Giesbeek de IJssel weer over met een andere veerboot. Af en toe voel ik wel een paar spatjes, maar dat mag geen naam hebben. Als ik thuis kom kan ik terug kijken op een mooie eerste tocht dit jaar van 100 km.

Dieren – Posbank – Eerbeek – Zutphen – Dieren

Vrijdag 15 oktober 2021. Achter een koufront wat in de ochtend passeerde kwamen mooie opklaringen ons tegemoet. Ik was nog op het werk, maar tijdens de lunchwandeling kreeg ik het idee dat het eigenlijk veel te mooi was om op het werk te zitten en ik was er ook wel een beetje klaar mee aan het einde van de week. Snel vrij geregeld na de middagpauze en thuis de fiets gepakt voor een mooi rondje.

Eerst via de Holleweg in Rheden naar de Posbank en vandaar de route richting Laag Soeren via het verlengde van de Lange Juffer naar de Imbosch en Eerbeek. Wat ook mooi was om het gebied tussen het Apeldoorns Kanaal en Zutphen eens van west naar oost te doorkruisen. Af en toe kruiste ik bekende routes van de tijd dat ik in Deventer werkte in 2010, toen fietste ik regelmatig naar Deventer. Op een gegeven moment kwam ik via een prachtig stuk off road door de Empese en Tondense Heide. Daarna ben ik bij Zutphen de IJssel overgestoken en over de dijk langs Bronkhorst naar Olburgen gefietst. Het was inmiddels kraakhelder geworden. Bij Olburgen de pont gepakt naar Dieren.

Dieren – Utrecht – Den Haag – Noordzee – Den Haag

Zaterdag 4 september 2021. Ieder jaar na de meerdaagse fietstocht in augustus is mijn conditie optimaal, niet dat ik een grote sportman ben, maar je moet alles in perspectief zien. Op 4 september heeft Margriet een kleurenanalyse met haar collega’s bij ons thuis. Dat lijkt me nou niet de bedoeling dat ik daar tussen door ga lopen. De weersvooruitzichten zijn al 2 weken goed met droog weer. Mijn bedoeling is om met de fiets een extra lange afstand te fietsen met de wind in de rug. Het eerste plan is om naar Wuppertal in Duitsland te fietsen en dan met de trein terug. Echter geleidelijk aan begint de wind in de verwachting steeds meer te ruimen van noordwest naar oost gedurende de 14 dagen vooraf aan 4 september. Ik heb ook al eens gespeeld met het idee om naar Zandvoort te fietsen aan de Noordzee, maar deze optie valt af vanwege de Grand Prix. De Noordzee blijft staan, en Scheveningen is ook een optie. Op de fietsrouteplanner van de Fietsersbond kies ik de optie gemakkelijk doorfietsen die ik af en toe even aanpas met een paar knooppunten. Het eerste stuk naar Ede doe ik wel via een eigen improvisatie.

Gewapend met 3.5 liter aan vocht en het nodige eten vertrek ik zaterdagochtend in het donker omstreeks 6:00. Vanwege het feit dat het donker is neem ik niet de route over de Veluwe richting Ede, maar ga ik via de provinciale weg naar Arnhem. In Arnhem begint het te schemeren, maar ik zal de eerste uren nog veel last hebben van bewolking en ook is het best kil als je stil staat. Ik ben blij dat ik mijn shirt met lange mouwen nog maar even over de korte mouwen heb aangetrokken en dat ik ook nog een lange broek aan heb, de korte komt later wel.

Van Arnhem naar Ede volg ik een bekende track, die min of meer langs de spoorbaan loopt door de bossen vrij van auto verkeer. In Ede wordt ik over het oude terrein van de Enka gestuurd waar ze nu allemaal nieuwe woningen bouwen, ziet er mooi uit zo. Inmiddels is het nog voor 8 uur en bij de supermarkten zie ik buiten de mensen al in de wacht staan. Eigenlijk heb ik nog een paar bananen nodig, maar ik heb geen zin om te wachten en fiets maar door. Ik bevind mij op een snelfietspad richting Veenendaal, maar achteraf gezien had ik beter eerder de spoorbaan kunnen oversteken. Het snelfietspas gaat over een weinig inspirerend industrieterrein aan de westkant van Ede richting de A30.

Als ik een weinig verderop aan de goede kant van de spoorbaan zit volgt de mooie route die ik in 2019 ook heb gevolgd met Margriet naar Overberg. In Maarn neem ik een wat langere pauze om te eten. Het is nog steeds bewolkt en kil, vanuit het zuiden komen de opklaringen er aan, dus daar vertrouw ik maar op. Bij Maarn wil de gps-track mij naar Woudenberg hebben en dan naar Austerlitz, maar ter plekke zie ik een mooi fietspad als short cut naar Austerlitz door de bossen. Onverwachts wordt ik ook nog getrakteerd om een mooie bloeiende heide.

Vanaf Austerlitz is het op naar Utrecht, waarbij ik onderweg Slot Zeist passeer en via een mooi bruggetje Bunnik in fiets. In Utrecht wijk ik weer van de route af, want ik wil wel even langs de Dom in Utrecht. Helaas blijkt deze wel ingepakt te zijn in de steigers en wordt ik er door een boa op gewezen dat ik niet in het centrum langs de grachten mag fietsen op zaterdag overdag. Dan loop ik wel een stukje, want het ziet er hier wel fotogeniek uit en het zonnetje begint inmiddels ook door te breken. Als ik om 11 uur de klokken van de Dom hoor luiden heb ik er inmiddels al 80 km op zitten en ik heb eigenlijk nergens last van. Gewoon genoeg blijven drinken dan kan de verzuring in mijn bovenbenen niet toeslaan.

Utrecht is een prachtige stad om doorheen te fietsen, je hebt er bovendien weinig last van auto’s met al die vrij liggende ruime fietspaden. Over het Amsterdam-Rijnkanaal ligt een prachtig fietsbrug waar je eerst met een spiraal omhoog moet om de nodige hoogte te winnen. De zon scheen inmiddels ruimschoots. Vanaf Utrecht liep er een mooie fietsstraat langs de Leidsche Rijn naar Harmelen en daar werd het hoog tijd voor koffie met appelgebak en slagroom, dat had ik wel verdiend na 90 km vond ik zelf.

Het volgende gebied waar ik op getrakteerd werd waren de Reeuwijkse Plassen net ten noorden van Gouda, een prachtig gebied in Zuid Holland. Op een mooi punt bij een kleine brug stond een Italiaanse ijskraam en die kon ik moeilijk voorbij laten gaan. Tijd voor een mooi rustmoment zo voor in de middag. Op gegeven moment moest er een boot passeren, de brug moest met handbediening worden geopend, waarbij de brugwachter vergat om de bomen naar beneden te doen. Gelukkig belandde er niemand in het water.

Even ten noorden van Gouda liep een groot deel van de route langs de A12, door het geluidsscherm had je hier gelukkig weinig last van. Ik heb dit ook wel zo uitgekozen, omdat ik niet helemaal zeker was of mijn conditie wel goed genoeg was om de Noordzee te halen, maar tot nu toe heb ik nog nergens last van. Op gegeven moment fietst een jongen een eind voor mij met zijn vriendin vermoedde ik, waarop hij de nodig indruk op moest maken. Er ging even wat mis en deze acrobaat maakt een soort van salto met zijn mountainbike en belandde in de zachte berm, zo te zien zonder gevolgen. Als ik fietsbordjes begin te zien met Den Haag 30 km kom ik al langzaam in euforiestemming. In Zoetermeer passeer ik de bekende Nutricia fabriek. De bebouwde kom grenzen van Voorburg, Den Haag en Scheveningen zijn moeilijk te onderscheiden, ik heb een toffe fietsroute die mij overal redelijk autoluw doorheen loodst. Uiteindelijk kom ik dan zo in de buurt van half 5 uit op de boulevard in Scheveningen, de teller staat dan al op 153 km.

Op de boulevard van Scheveningen heb ik lekker genoten van het mooie weer en het feit dat het me gelukt was. Eigenlijk viel het reuze mee, doordat ik voldoende vocht heb gehad, 3 tot 4 liter heb ik geen last van verzuring in mijn bovenbenen gehad. Even later zag ik ook de acrobaat van de mountainbike met zijn vriendin op de boulevard voorbij komen, soms is de wereld klein. Ik ben ook nog even de pier bij de haven op geweest en werd nog aangesproken door iemand die wilde weten waar ik vandaan kwam.

Tot slot weer terug fietsen naar het station Den Haag Centraal voor de trienreis naar huis. Onderweg had een automobilist blijkbaar niet begrepen als hij een stel haaientanden voor zijn neus te zien kreeg. Ik hoorde achter mij iemand “klootzak” roepen richting mij. Ik heb er verder geen aandacht aan geschonken en dacht alleen bij mijzelf “zak er maar in”. Via de Hofvijver en het bekende torentje van Rutte ben ik naar het station gefietst. Uiteindelijk werd de dag stand 165 km. Voor mij een persoonlijk dag record, het vorige record was uit 2000 met 164 km op de route Dieren – Enschede – Dieren.

Voor de trein moest ik mijn fiets plaats reserveren deze zomer. Omdat vandaag ook de Grand Prix in Zandvoort werd gereden heb ik de treinroute terug over Deventer genomen, zodat ik niet in Utrecht hoefde over te stappen, dat laatste kon wel eens een uitdaging worden met een fiets en veel publiek uit Zandvoort.

Bij de overstap in Deventer zaten al 2 jongens van een jaar of 20 met racefietsen in de trein. Ze spraken mij eerst in het Engels aan, maar toen ik hoorde dat ze uit Duitsland kwamen zijn we maar in het Duits verder gegaan. Ze waren vanochtend met de fiets in de trein naar Utrecht gegaan en vandaar op de fiets naar de Grand Prix in Zandvoort. Vanavond terug gaan ze via Zutphen naar Winterswijk en het laatste stukje op de fiets naar Bocholt in Duitsland. Toen ik ze vertelde dat ik op de fiets naar Scheveningen was geweest met 165 km vroegen ze waar de motor op mijn fiets zat 😉

Zonsopkomst langs de Oude IJssel

Het was een mooie ochtend om de fiets weer eens van stal te halen. Vroeg vertrokken om langs de Oude IJssel de zonsopkomst te fotograferen. Eerst op de Doesburgsedijk net buiten Dieren een geweldig mooi ochtendrood. Her en der lag de sneeuw nog volop in de sloten, maar voor de rest herinnerde er niet veel meer aan het mooie februariwintertje van ruim een week geleden. Altijd mooi om in februari te vertrekken in het donker en dan de zon te zien opkomen terwijl je naar het oosten fiets. Met 32 km weer een mooi begin van het fietsseizoen 2021.

Fietstocht Dieren – Berlin, traject 2020

“Derde Kerstdag 2020”, vandaag een rustige dag en een mooie gelegenheid om vanmiddag mijn fietsverslag bij te werken van het laatste deel van de tocht van Dieren naar Berlin. Klik hier voor het traject van 2020.

Bernburg-Dessau-Lutherstadt-Wittenberg-Ferch-Berlin-Woltersdorf, 325 km.

Meerdaagse fietstrip door Noord-Brabant

Vanwege de Coronacrisis (COVID-19) gaan we dit jaar maar niet met vakantie naar het buitenland. Margriet had een klavertjevier arrangement gevonden in Noord-Brabant met overnachtingen in een hotel met ontbijt en driegangen menu voor een heel schappelijke prijs. Je maakt hierbij een rondje met de fiets langs 4 hotels met iedere dag zo’n kleine 45 km fietsen. Je mag zelf 1 van de 4 hotels uitkiezen als startplaats. Wij kiezen voor ’s Hertogenbosch.

Dag 1: Wijchen – Oss – ’s Hertogenbosch

Normale mensen rijden met de auto en de fiets achterop naar het eerste hotel en beginnen daar de volgende dag de fietstocht. Wij besluiten met de trein te gaan van af ons huis in Dieren tot aan Wijchen en vanaf daar naar ’s Hertogenbosch te fietsen.

Het weer was prima vandaag voor de fietstocht van Wijchen naar ’s Hertogenbosch. Omdat ik in het verleden in Eindhoven heb gewerkt wist ik nog een prima locatie langs de Maas in Ravenstein om een boterhammetje te eten. We moesten de Maas oversteken via de brug over een fietspad langs de A50, omdat het veerbootje over de Maas niet voer vanwege de coronacrisis. Tussen Oss en ’s Hertogenbosch reden we hele stukken over het snelfietspad F59. Met nog een stop in Oss arriveerden we een uur te vroeg voor de inchecktijd in het hotel. De eerste 40 km zit erop. We hebben ons toen nog uitstekend vermaakt langs het meertje achter het hotel. Vanwege COVID-19 moeten we in het hotel vooraf aangeven hoe laat we willen dineren en ontbijten. De tafeltjes staan allemaal op ruime afstand van elkaar.

Dag 2: ’s Hertogenbosch – Boxtel – Oisterwijk

Een mooie zomerdag stond weer op het programma. Vanaf het hotel ging de route dwars door ’s Hertogenbosch. De fietsroute was wel heel tactisch gekozen, want we hoefden niet overdrukke wegen. Op het plein voor de Sint-Janskathedraal bezoeken we een terrasje met een kop koffie en een traditionele Bossche bol 😉 Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan de kathedraal. Verder onderweg komen we door mooie delen van Brabant waar we nog nooit zijn geweest. Vooral in het dorp Liempde waande je jezelf in lang vervlogen tijden. Het laatste deel van de route ging door de Kampina, een gebied met uitgestrekte heidevelden en vennetjes. Om wat dichter bij een mooie ven te komen nemen we al lopend een voetpad tussen de varens door. Als we bij het hotel in Oisterwijk aankomen zit er weer 44 km op.

Het hotel lag buiten Oisterwijk in een mooi natuurgebied bij een grote ven, waar we ’s avonds nog een korte wandeling hebben gemaakt.

Dag 3: Oisterwijk – Waalwijk

Vandaag zou het weer een dip vertonen met een koufront met regen. Toen we weg fietsten bij het hotel was het de eerste 23 km nog droog. Op dat moment zaten we bij de Loonse en Drunense Duinen waar een fiets café was. Een mooi moment om even aan te leggen en een kop koffie te drinken. Onderwijl begon de regen ook te vallen, gelukkig zaten we droog onder een zeer grote parasol zonder dat we naar binnen moesten gaan. Onderwijl hield het ook op met zachtjes regenen, maar we hadden geen haast, want we waren al over de helft en voor 15 uur konden we toch niet inchecken. Het leek ons geen slecht plan om hier de lunch ook maar even te doen. Onderwijl begonnen we in de loop van de tijd toch wat mensen te herkennen die blijkbaar ook hetzelfde arrangement als wij deden 😉

Toen we de lunch op hadden was het inmiddels ook minder hard gaan regenen, maar het zou nog wel een uurtje duren voordat het droog zou worden volgens de buienradar. We hebben toen toch maar de fiets weer opgepakt om de resterende 21 km naar Waalwijk te fietsen. Onderweg hebben we nog een paar plaatjes geschoten van de Loonse en Drunense Duinen. Het hotel lag in de bebouwde kom van Waalwijk.

Dag 4: Waalwijk – Oudheusden – Vught – Vlijmen

Vanaf Waalwijk gingen we vandaag eerst over een saai industrieterrein richting de Maas. Een grote overheersende factor op het industrieterrein was het gigantische gebouw van Bol.com. Bij de Maas aangekomen lag dit gelukkig achter ons en konden we weer van een mooie omgeving genieten op weg naar Oudheusden.

In Oudheusden hebben we even een ommetje gemaakt met de nodige foto’s, want dit plaatsje heeft eerder iets weg van een openlucht museum met al die gerestaureerde oude huisjes.

Daarna kwamen we nog langs de noordoostkant van de Loonse en Drunense Duinen op weg naar Vught. Hier kwamen we langs Kamp Vught, waar we nog wat konden zien van de wachttoren en de spoorlijn. Het zag er allemaal bizar uit en je kunt je er nu meer dan 75 jaar later bijna geen voorstelling meer van maken.

Via de rand van ’s Hertogenbosch fietsen we naar ons hotel in Vlijmen en hadden we er weer 45 km op zitten voor vandaag.

Dag 5: Vlijmen – ’s Hertogenbosch – Oss

Vandaag was het de laatste dag van het arrangement. De geplande route van het arrangement zou vanaf Nuland weer naar het start hotel in ’s Hertogenbosch gaan. Wij hebben afgelopen zondag in de aanlooproute vanaf Nuland al naar ’s Hertogenbosch gefietst, dus Nuland was een mooi punt om afscheid te nemen van het arrangement. We hadden namelijk gisteren definitief besloten om gewoon op de fiets naar Dieren te rijden met een overnachting in Oss en een overnachting in Nijmegen bij onze oudste dochter.

Vanaf Vlijmen fietsten we eerst richting de Maas waar we onderweg nog even werden getrakteerd op een dicht gordijn met motregen gedurende een half uur. Ik moet zeggen dat dit wel een paar mooie Hollandse tafereeltjes opleverde. Over de dijk op een smal fietspad met af en toe een groep schapen die er hun eigen ideeën op na hielden, dit alles gedecoreerd met een grauwe lucht. Al snel werd het droog en toch ook wel warmer. Op een rustplek kwamen we vervolgens weer een groepje tegen die dezelfde route fietsten als wij.

Vanaf Nuland zijn we naar Oss gefietst over een iets andere route dan afgelopen zondag. De afstand vandaag, het begint eentonig te worden, bedroeg 44 km. In Oss hebben we een hotel met ontbijt georganiseerd. Onze hotelkamer keek uit over het voetbalveld en stadion van Oss. Omdat we inmiddels wel genoeg 3-gangen diners hebben gehad deze week, hebben we vanavond voor de AH optie gekozen. De AH optie bij ons houdt in een maaltijdsalade en een lekker toetje bij de plaatselijke supermarkt (AH) kopen.

Dag 6: Oss – Grave – Nijmegen

Vandaag het eerste deel van de terugtocht naar Dieren. We hebben met Margré afgesproken bij de brug over de Maas bij Grave rond 12 uur. Onderweg in Brabant was te zien wat de gevolgen van de droogte zijn de afgelopen 3 jaar. Waar op de navigatie een ven stond ingetekend was geen water meer te herkennen.

De omgeving van Schaijk kwam mij niet onbekend voor. Ik heb in de periode 2011-2014 in Eindhoven gewekt. Als het in die tijd feest was op de A50 dan nam ik in de middag nog wel eens een binnendoor route via Schaijk naar Ravenstein.

De brug bij Grave is een bijzonder historisch punt in verband met de Slag om Arnhem. Direct bij de brug heb je ook een sluizencomplex in de Maas, een leuke locatie om even wat te eten met z’n drieën. Voor mij ook geen onbeperkt punt omdat ik hier in de 90-er jaren een aantal keren met de fiets langs ben geweest op weg naar mijn broer en zijn gezin in Nuenen bij Eindhoven.

Vanaf Grave hadden we reden we nog een stukje langs de Maas, waarna we afscheid namen van deze mooie rivier om onze route verder noordwaarts te vervolgen via de Overasselt en Hatertsevennen naar Nijmegen. Afstand vandaag was 39 km.

Dag 7: Nijmegen – Huissen – Dieren

De laatste etappe. Een route die ik met de ogen dicht kan fietsen. Voor Margriet was dit de eerste trip van Nijmegen op de fiets naar Dieren, dus hebben we gekozen voor de mooie variant tussen Lent en Bemmel en met het pontje over de Rijn bij Huissen en over de IJssel bij Rheden. Afstand vandaag bedroeg 51 km.

Meerdaagse fietstrip naar Hattem en Dalfsen

Maandag 1 juni 2020. Met Margriet naar Hattem gefietst (60 km). Langs Apeldoornskanaal gefietst en vanaf Apeldoorn naar Hattem over het talud van een oude spoorbaan. Geweldige track! In Hattem overnachten we een paar dagen op een boot.

Woensdag 3 juni 2020. We gaan op de fiets naar een demonstratie in Dalfsen (op bezoek bij zus en zwager van Margriet. Omdat het veer bij Hattem niet vaart vanwege corona moeten we Zwolle doorkruisen richting een mooie route langs de Vecht. Heen en weer was het 49 km op de fiets en terug een stevige tegenwind. Ik heb Margriet uit de wind gehouden door op kop te rijden, we moeten namelijk vrijdag ook nog terug naar Dieren 😉 Fietsen langs de Vecht is toppie en fietsen door Zwolle is uitstekend geregeld met brede fietsstraten.

Donderdag 4 juni 2020. Vanmiddag naar het Anton Pieck museumpje geweest in Hattem. Dat was erg leuk. Toen we maandag vertrokken was het weer voor do/vr wel een dingetje, maar wie dan leeft, wie dan zorgt. Aangezien voor morgen ZW wind + regen wordt verwacht en vandaag NW wind + regen hebben we voor het laatste menu gekozen. Het dagmenu met de fiets in de trein huiswaarts is sinds kort niet leverbaar vanwege corona. We zijn daarom vanmiddag om 17 uur vertrokken ipv morgenochtend vroeg. Via allerlei jaagpaden langs het Apeldoorns kanaal naar Dieren fietsen, lekker vrij liggend zonder auto’s. Na 3,5 uur waren we weer thuis met onderweg nog een paar eet en drinkpauzes.

Airborne 75 jaar

Vandaag op mijn verjaardag is de 75ste herdenking van de Airborne luchtlandingen op de Ginkelse Heide bij Ede. Mijn jongste dochter Irene had mij een paar weken geleden gevraagd of ik met haar daar naar toe wilde als soort van verjaardagsuitstapje zullen we maar zeggen. Mooi idee als het weer goed is. Maar met de auto is een no go, maar gelukkig hebben we ook een fiets 😉 Zo gebeurde het dat ik ’s ochtends op mijn verjaardag al om 7 uur op de fiets zat richting Arnhem waar Irene woont. Nu beschikt Irene alleen maar over een stadsfiets zonder versnellingen, dus dat was wel een dingetje. Gelukkig heeft Margriet een elektrische fiets in de stalling bij het centraal station staan die Irene kon gebruiken.

De route was vergelijkbaar met 3 weken terug naar Veenendaal. We reden eerst, per vergissing naar de westkant van de Ginkelse Heide. Vanaf daar kun je de parachutisten ook goed zien, maar je zit wel tegen de zon in te fotograferen. We zijn dus maar weer een stukje terug gefietst naar de oostkant. Inmiddels was het wel ontzettend druk geworden met fietsers. De laatste kilometer reden en liepen we in een fietsfile! We vonden een mooie plek langs de heide en stonden mooi vooraan, onderwijl stroomde het publiek maar toe.

We hebben alleen het ochtend programma gedaan, omdat ik ’s middags nog verjaardagsvisite zou ontvangen. Toen we huiswaarts gingen was het weer een lange file van een kilometer of zo tot de spoorovergang, hier splitste alles zich op en konden we weer lekker doorfietsen richting Arnhem. Vroeg in de middag was ik weer thuis met 73 km op de teller. Ik heb nog nooit zo veel kilometers gefietst op mijn verjaardag 😉

Meerdaagse fietstrip naar de Utrechtse Heuvelrug

Margriet heeft de tijd van kamperen in een tent vanwege gezondheid gehad, maar wilde wel eens een trekkershut proberen, dan heb je iets meer comfort en wel het buitengebeuren van een camping.

De eerste week van september hadden we nog een weekje vrij. De eerste dagen was het weer goed genoeg om dit experiment eens te proberen. Op een camping in Overberg op de Utrechtse Heuvelrug bevindt zich een camping met een paar trekkershutten.

Op zaterdag 31 augustus zijn we vanaf Dieren naar Overberg gefietst via een fietsroute die redelijk strak langs de spoorlijn Arnhem-Utrecht loopt door de bossen. Het moest met 50 km te doen zijn en dat was het ook. De fietsroute riep herinneringen op aan de fietstochten uit de jaren 90 naar onze vakantiebestemming in Woudenberg destijds.

De trekkershut in Overberg was een redelijk lux exemplaar met een tweepersoonsbed en zelfs een klein keukenblokje en toilet. De dagen erna hebben we de omgeving verkend met een fietstocht door de bossen en langs de Nederrijn en een bezoek aan het Grebbelinie museum vlakbij Veenendaal.

Op de dag van de terugweg, woensdag 4 september, kwam er een regenfront uit Engeland op bezoek. Door ’s ochtends vroeg te vertrekken hebben we dit front op voldoende afstand kunnen houden. Vanaf Oosterbeek hebben we zelfs de variant over de Posbank gefietst met een totale afstand van 63 km. Het experiment is zeker voor herhaling vatbaar komend jaar.

Pastatocht 2019 Dieren – Nijmegen – Groesbeek – Nijmegen – Dieren

Zaterdag 6 juli 2019, een fietstocht met een upgrade tot pastatocht. Vandaag zou ik mijn vaderdagscadeau van vorig jaar nog gaan ontvangen; met de oudste dochter een fietstocht in de omgeving van Nijmegen maken en lekker pannenkoeken eten. Verleden jaar is het er niet van gekomen, omdat het weer te mooi (lees te warm) was.

De weersverwachting voor vandaag zag er wat dubieus uit voor het einde van de middag. Een zwak koufront met regen lag ’s morgens nog boven Engeland en kwam onze kant op. Ik neem het risico, tegen het einde van de middag zijn we wel klaar en de terugtocht van Nijmegen naar Dieren is mijn probleem, wie dan leeft wie dan zorgt.

Dus ’s morgens nadat Margriet en ik de boodschappen hadden gedaan de fiets gepakt en naar het NS station in Nijmegen gefietst. Met een toch wel stevig tegenwindje arriveerde ik net binnen de twee uur bij het station in Nijmegen, waar Margré even later ook arriveerde. Voordat we het heuvelgebied ten oosten van Nijmegen ingingen hebben we onze maag eerst gevuld met een flinke pannenkoek.

Het gebied ten oosten van Nijmegen doet on-Nederlands aan met de vele heuvels waan je je over de grens in Duitsland. Deze grens was niet ver weg, want bij het plaatsje Wyler wat net in Duitsland ligt schampten wij de grens. De bewolking nam inmiddels flink toe vanuit het noorden en een droge terugrit naar Dieren kon ik wel vergeten. Bij het zweefvliegveld in Malden werden de zwevers al naar binnen gehaald vanwege de weersverslechtering. Wij kwamen echter nog keurig droog in Nijmegen-Dukenburg aan.

Terug in Nijmegen-Dukenburg ben ik maar bij Margré blijven eten (pasta), hiermee kon de tocht van vandaag gelijk ge-upgrade worden tot een pastatocht 😉 Inmiddels al weer editie nummer 7 sinds 2012. In de avond ben ik terugreden naar Dieren met lichte tot matige regen. Toch een mooie dag om in te lijsten en tevens een goede training met 107 km later deze zomer.