In de periode 2015-2017 ben ik in 14 etappes van Dieren naar Innsbruck gefietst. Oorspronkelijk was het begonnen als een meerdaagse fietstocht van Dieren naar Koblenz in 2015. Na Koblenz had ik de smaak goed te pakken en ben in 2016 en 2017 doorgereden naar Innsbruck in Oostenrijk. Hieronder volgt voor de 3 trajecten een kort overzicht. Een uitvoerig verslag met foto’s per traject staat op de volgende pagina’s.
Traject 2015, Dieren – Oberwesel, 426 km.
Traject 2016, Oberwesel – Ellwangen, 369 km.
Traject 2017, Ellwangen – Innsbruck, 345 km.
Zondag 2 augustus t/m donderdag 6 augustus 2015, Dieren – Roermond – Remagen – Koblenz – Oberwesel
Traject 2015 – de voorbereiding
Verleden jaar, na de 2-daagse fietstocht naar Keulen met een overnachting in een jeugdherberg in Duisburg, kwam het idee om dit jaar een fietstocht naar Koblenz te maken en een tent mee te nemen, omdat je dan toch wat flexibeler bent met de overnachtingen. De te volgen route was gauw gevonden, namelijk een aantal etappes uit Reitsma’s Route naar Rome. Omdat er nu meer bagage mee moest, moest er nog het een en ander geregeld worden. In 2002 ben ik als eens 3 dagen wezen kamperen per fiets met onze oudste dochter Margré. Eén van de dingen die ik toen heb geleerd was om de bagage beter te verdelen tussen voor en achterop de fiets. Dus voor op de fiets moest een low rider komen met 2 tassen. Nu is mijn Koga Miyata al 15 jaar oud en het was even de vraag of de low rider wel zou passen. Uiteindelijk met een paar modificaties kreeg ik dat voor elkaar. Verder heb ik nog een lichtgewicht comfortabele slaapmat aangeschaft. De oudste dochter uit 2002 is inmiddels al lang volwassen en heeft een rijbewijs, dus evenals vorig jaar kan zij mij weer komen ophalen als ik het eindpunt bereikt heb.
Traject 2015 – kort overzicht
De fietstocht bestond uit 5 etappes. Het weer was uitstekend op 4 van de 5 dagen. Vooral de tweede en de laatste dag waren erg warm, zoals de maximum temperaturen laten zien die regionaal op officiële stations zijn gemeten.
| etappe 1 2 aug 2015 |
Dieren – Millingen aan de Rijn – Ottersum | 69 km | 26 °C | ☀ |
| etappe 2 3 aug 2015 |
Ottersum – Venlo – Roermond – Melick | 92 km | 33 °C | ☀ |
| etappe 3 4 aug 2015 |
Melick – Jülich – Echtz | 75 km | 22 °C | ☂ |
| etappe 4 5 aug 2015 |
Echtz – Düren – Remagen – Bad Breisig | 105 km | 26 °C | ☀ |
| etappe 5 6 aug 2015 |
Bad Breisig – Koblenz – Oberwesel | 85 km | 36 °C | ☀ |
Het was een rivieren route, eerst een stukje langs de IJssel, daarna de Rijn overgestoken op de Nederlands-Duitse grens, in noord Limburg de Niers over gestoken, vervolgens een heel traject langs de Maas gefietst om in Roermond over te schakelen op het riviertje de Roer (Rur in Duitsland). Na de Rur reed ik over de uitlopers van de Voreifel en ontmoette de Rhein bij Remagen. De rest van de tocht volgde ik de Rhein naar het zuiden. Onderweg passeerde ik nog het kleine riviertje de Ahr. Hoogtepunt was de passage van de Moezel (Mosel in Duitsland) in Koblenz en het bezoek aan Deutsches Eck; hier stroomt de Mosel in de Rhein. Dit was het symbolische eindpunt van mijn route. Omdat ik hier al vroeg in de middag arriveerde heb ik nog een mooi stukje langs de Rhein gefietst langs de Loreley naar Oberwesel.
Een uitvoerig verslag met foto’s van de eerste 5 etappes is hier te lezen.
Maandag 29 augustus t/m zaterdag 3 september 2016, Oberwesel – Bingen am Rhein – Heidelberg – Braunsbach – Ellwangen
“De enigste trapondersteuning die je hebt is de zwaartekracht, als je tenminste de goede kant op moet.”
Traject 2016 – de voorbereiding
Dit jaar is het plan om de fietstocht die ik verleden jaar heb gefietst in Duitsland tot aan Oberwesel ten zuiden van Koblenz een vervolg te geven verder naar het zuiden van Duitsland. Ik gebruik hiervoor Reitsma’s Route van Amsterdam naar Rome als inspiratie.
Het eerste idee was om de tocht einde juni of begin juli te rijden en mocht dat niet lukken om het eind augustus, begin september te proberen na onze vakantie. Hevig noodweer eind mei bracht hier een flinke wijziging in. Op het traject waren bepaalde delen van het fietspad weggespoeld en in het dorp Braunsbach waar ik een overnachting gepland had spoelden de bomen en auto’s door de straten. Het gevolg was dat een aantal trajecten plus de camping in Braunsbach gesloten waren.
Verder had de zomer van 2016 grote moeite om een stabiele periode op de weerkaart te krijgen. In de tweede helft van augustus begonnen de kansen te keren, het weer werd stabiel en de route was inmiddels weer geheel te fietsen zonder omleidingen ten gevolge van het noodweer. Deze mooiweer periode zou nog de hele maand september doorgaan en de in eerste instantie verguisde zomer van 2016 nog een mooie eindspurt geven.
Een ander punt van voorbereiding was de reis naar het beginpunt en de terugreis naar huis vanaf het eindpunt. Verleden jaar heeft onze oudste dochter mij nog met de auto opgehaald, maar de afstanden beginnen nu toch wat te gortig te worden. Qua auto kilometers zit ik op het eindpunt toch zo’n slordige 700 km van huis. Dus ga ik dit jaar de trein eens proberen.
De Koga Miyata uit 2000 heeft dit voorjaar nog een 60.000 km beurt gehad bij Sonneveld Rijwielen in Doesburg en de fietstassen uit datzelfde jaar waren ook aan vervanging toe. Zondag 28 augustus stond de gehele equipe klaar voor de rit.
Traject 2016 – kort overzicht
“De enigste vormen van comfort zijn je fietszadel en je slaapmat.”
De fietstocht bestond, net als vorig jaar, uit 5 etappes. Het weer was alle dagen uitstekend, ik heb geen druppel regen gezien.
De heenreis bestond uit een fietstocht door de mooie Achterhoek langs de Oude IJssel en vervolgens met de trein vanaf het station Empel-Rees in Duitsland naar Oberwesel ten zuiden van Koblenz.
De tocht vanaf Oberwesel liep eerst nog op fietspaden langs de Rhein. Voorbij Bingen am Rhein ging het over een licht glooiend gebied met wijnhellingen door Rheinhessen. Bij Nierstein ging het met een pont de Rhein over, waarna ik een dag later de Neckar naar het oosten volgde vanaf Heidelberg. Na de Neckar ging het langs de zijrivier de Kocher en uiteindelijk moest er flink geklommen worden op het begin van de Schwäbische Alb naar Ellwangen; de eindplaats.
De terugreis was een hele dag in de trein vanaf Ellwangen in het zuiden van Duitsland naar Empel-Rees. Dit was wel een bijzondere reiservaring omdat er nogal wat vluchtelingen in de trein zaten. Hier heb ik nog wat kleine hulp kunnen bieden. Ten slotte vanaf Empel-Rees weer op de fiets voor het laatste stuk naar huis.
Hieronder een overzicht van de etappes en de maximum temperaturen die regionaal op officiële stations zijn gemeten.
| 29 aug 2016 | Dieren – Gendringen – DB Bahnhof Empel-Rees | 49 km | ☁ | |
| 29 aug 2016 | Treinreis DB Bahnhof Empel-Rees – DB Bahnhof Oberwesel | |||
| etappe 6 29 aug 2016 |
Oberwesel – Bingen am Rhein | 25 km | 24 °C | ☀ |
| etappe 7 30 aug 2016 |
Bingen am Rhein – Hemsbach | 108 km | 26 °C | ☀ |
| etappe 8 31 aug 2016 |
Hemsbach – Heidelberg – Mörtelstein | 85 km | 28 °C | ☀ |
| etappe 9 1 sep 2016 |
Mörtelstein – Braunsbach | 99 km | 26 °C | ☁ ☀ |
| etappe 10 2 sep 2016 |
Braunsbach – Ellwangen | 52 km | 25 °C | ☀ |
| 3 sep 2016 | Treinreis DB Bahnhof Ellwangen – DB Bahnhof Empel-Rees | |||
| 3 sep 2016 | DB Bahnhof Empel-Rees – Gendringen – Dieren | 49 km | ☀ | |
Een uitvoerig verslag met foto’s van etappe 6-10 is hier te lezen.
Zondag 20 augustus t/m vrijdag 25 augustus 2017, Ellwangen – Dillingen an der Donau – Ammersee – Garmisch-Partenkirchen – Mittenwald – Innsbruck
Traject 2017 – de voorbereiding
De rechtse fiets heeft de eerste 10 etappe’s afgelegd in 2015 en 2016 en heeft na bijna 18 jaar trouwe dienst de pensioengerechtigde leeftijd bereikt voor dit soort tochten. Op de linker fiets heb ik dit jaar de laatste 4 etappes gefietst naar Innsbruck.
In eerste instantie was het plan om naar Garmisch Partenkirchen te fietsen, wat dan ook het eindpunt van de totale fietstocht zou worden. Na wat verdere voorstudie bleek de Oostenrijkse grens bij Mittenwald ook een optie. Mittenwald had bovendien het voordeel van een goede treinaansluiting voor de terugweg, deze moet in 1 dag kunnen. Maar als je bij de Oostenrijkse grens bent dat heb je ook nog een leuke klim naar de eerste Alpenpas, die niet eens zo hoog is met ruim 1250 meter. Vanaf Garmisch Partenkirchen naar Mittenwald heb je al weer een paar honderd meter te pakken, dus voor het laatste stuk hoef je nog maar zo’n 350 meter te klimmen. De volgende optie was dan ook de afdaling maken en doorfietsen naar Innsbruck. Vanaf Innsbruck kun je met de fiets in de trein weer naar Mittenwald. Kortom, de hoofdprijs werd Innsbruck, en we gaan natuurlijk voor de hoofdprijs 😉
De voorgaande twee jaren hadden het voordeel dat je de eerste paar dagen vlakke etappe’s reed en die waren een goede voorbereiding voor de laatste dag als er meer geklommen moest worden. Dat feest ging dit jaar niet door; er zou niets meer vlak zijn. Er moest dus van te voren wel wat getraind worden. Op vlakke wegen trap ik zonder problemen 120 km weg, maar ik ben echter geen klimmer, dus of ik Innsbruck zou gaan halen was maar de vraag. Ik had echter her en der Innsbruck al laten vallen, dus er was ook geen weg meer terug 😉 Nu heb ik het voordeel vlak bij de Posbank te wonen en heb vanaf juni heel wat klimmetjes naar boven kunnen maken net voor het avondeten. Bovendien moest ook de nieuwe fiets, die ik pas eind juni had, nog ingereden en afgesteld worden.
Een andere uitdaging was het weer. Ik had de mogelijkheid om de laatste 3 weken van augustus een week te vrij te nemen. Nu was de voorzomer tot en met juni dit jaar zeer goed, alleen vanaf juli had de zomer besloten om minder stabiel weer op het menu te serveren. Nu wil ik niet zeggen dat het slecht was, maar een week achtereen zomers weer was wel veel gevraagd. Telkens na een paar mooie dagen was het weer minder fraai. De 14-daagse verwachting beloofde mij vaak voor de laatste week goed weer, maar die week schoof ook telkens op 😉 Uiteindelijk kwam mijn laatste week in zicht en toen had ik toch een schot in de roos. Met slecht 300 km op de nieuwe fiets gereden te hebben ging de fietstocht op 20 augustus van start.
Traject 2017 – kort overzicht
Het reizen naar Ellwangen, het eindpunt uit 2016, ging weer grotendeels met de trein. Het eerste stukje van Dieren heb ik nog gefietst naar Emmerich am Rhein. Daar ben ik op de trein gestapt en heb mij onderweg weer aardig kunnen vermaken.
De eerste etappe ging over het middelgebergte van de Schwäbische Alb en eindigde in het dal van de Donau. De twee etappes daarna gingen langs Augsburg en Garmisch Partenkirchen naar Mittenwald, een paar kilometer voor de grens met Oostenrijk. De laatste etappe ging over de eerste Alpenpas en daarna langs de rivier de Inn naar Innsbruck. Aansluitend ben ik met de trein terug gereden naar Mittenwald, wat eigenlijk de proloog was van de terugreis.
De dag daarna was de echte terugreis, een hele dag in de trein, wat zeg ik in 9 treinen. Ik vertrok in het donker en arriveerde op station Dieren in het donker.
Hieronder een overzicht van de etappes en de maximum temperaturen die regionaal op officiële stations zijn gemeten.
| 20 aug 2017 | Dieren – Didam – DB Bahnhof Emmerich | 33 km | ☁ | |
| 20 aug 2017 | Treinreis DB Bahnhof Emmerich – DB Bahnhof Ellwangen | |||
| etappe 11 21 aug 2017 |
Ellwangen – Dillingen an der Donau | 73 km | 20 °C | ⛅ |
| etappe 12 22 aug 2017 |
Dillingen an der Donau – Augsburg – Utting am Ammersee | 104 km | 22 °C | 🌫 ☀ |
| etappe 13 23 aug 2017 |
Utting am Ammersee – Garmisch-Partenkirchen – Mittenwald | 101 km | 25 °C | ☀ |
| etappe 14 24 aug 2017 |
Mittenwald – Buchener Höhe (1256 m) – Innsbruck | 67 km | 29 °C | ☀ ⛈ |
| 24 aug 2017 | Treinreis OBB Bahnhof Innsbruck – DB Bahnhof Mittenwald | |||
| 25 aug 2017 | Treinreis DB Bahnhof Mittenwald – NS Station Dieren | |||
Een uitvoerig verslag met foto’s van etappe 11-14 is hier te lezen.