Zaterdag 14 september 2024. Een jaar of 2 geleden kwam het idee om eens per fiets van Dieren naar Wuppertal te fietsen. In Wuppertal heb je de mooie Schwebebahn die boven de Wupper door de stad gaat. Dit soort tochten kan ik het beste in september doen, omdat mijn conditie dan het beste is na het nodige fietsen in augustus. Dit jaar stond de wind precies goed uit het noordwesten om een poging te wagen. In het verleden (2013) heb ik mij wel eens op de wind verkeken tijdens een tocht naar Düsseldorf en moest ik bij Duisburg de handdoek in de ring gooien.
Na de nodige voorbereidingen op vrijdagmiddag en avond ben ik zaterdagochtend in het donker vertrokken om 05:35.Het eerste deel van de tocht ging veelal langs de Oude IJssel naar Doetinchem. Het was koud, ik was blij dat ik de lange fietsbroek had aangetrokken. De temperatuur lang rond de 5 graden, maar in de grondmist langs de Oude IJssel was het mogelijk nog wat frisser. Het was onbewolkt en ik zag de sterrenhemel zoals je die in de winter in de avonduren ziet met het vertrouwde sterrenbeeld Orion en verder ook de heldere sterren Sirius en Aldebaran. Daarnaast was ook de planeet Jupiter van de partij.
In Doetinchem begon het te schemeren. Het traject hier kwam me bekend voor van de tweedaagse tocht naar Keulen in 2014. Buiten Doetinchem kwam ik bij Ulft weer langs de Oude IJssel en begon iedereen een beetje wakker te worden. De zon was zojuist opgekomen en het beloofde een mooie dag te worden. Ongemerkt fietste ik langs bospaden Duitsland in. De Duitsers zouden meer controle aan de grenzen gaan uitvoeren op ongewenste personen, hier was er niets van te merken.
Een eind verderop kwam ik in het dorpje Haldern. Eerst klopte mijn gps track niet en toen ik het juiste pad weer had gevonden reed ik mij vast in werkzaamheden om het Duitse deel van de Betuwelijn (Zevenaar – Oberhausen) te verbreden. Hier moest een fietspad lopen, maar het bord lag op de grond en het fietspad was er niet meer, alleen heel veel losse stenen die als bed onder de spoorbaan worden gebruikt. Toch maar weer terug fietsen naar de spoorovergang, want ik moest hier ergens aan de andere kant van het spoor uitkomen. Ik vrees dat die spoorovergang op de gps ook het loodje heeft moeten leggen. Het werd trouwens ook wel hoog tijd dat onze Duitse vrienden iets aan dit spoor gingen doen. De Betuwelijn is in Nederland al in 2007 geopend en tot nu toe rijden alle treinen nog steeds over het zelfde spoor richting Oberhausen.
Als ik weer aan de goede kant van het spoor zit ga ik toch eerst maar eens kijken hoe het met het treinverkeer zit hier vanavond. Ik had thuis al gezien dat het spoor gewoon functioneerde, maar er stond mij iets bij dat er veelal in de avond en nacht gewerkt wordt. Goed dat ik die ingeving had, want ik mag niet later uit Wuppertal vertrekken dan om 18 uur. Het traject van Haldern naar het dorp Flüren liep langs een provinciale weg en was niet erg interessant. Je moet wat compromissen sluiten als je Wuppertal wil halen.
Wesel was een mooie plaats voor een extra ontbijt langs de Rijn. Behalve de nieuwe brug over de Rijn waren er ook nog restanten zichtbaar van een oude spoorbrug over de Rijn. Deze restanten zijn een stukje historie. Internet https://www.bunkerinfo.nl/2018/08/spoorbrug-wesel.html.
Niet heel ver over de Nederlands / Duitse grens ligt bij het Duitse plaatsje Wesel een bijzonder object wat indirect in verband staat met de Tweede Wereldoorlog. Langs de Rijn liggen daar de restanten van een prachtige oude spoorbrug die onderdeel uitmaakte van een spoortraject welke liep van Boxtel naar Wesel, beter bekend als “Het Duitse lijntje” De spoorbrug is gebouwd tussen 1872 en 1874 en had een lengte van 1950 meter. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog is er in de brug een behoorlijk grote bunker gebouw die een muurdikte heeft van 1,5 meter beton. De brug zelf bestaat uit gemetselde boogconstructies waar door de Luftwaffe nog enige tijd vliegtuigen zijn onder verstopt. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog is op 10 maart 1945 de brug opgeblazen door Duitse soldaten, dit om de naderende geallieerde te vertragen in hun opmars dieper Duitsland in. Tegenwoordig is de oude spoorbrug een ruïne en vrij te bezoeken voor de geïnteresseerde.
Op het traject van Dinslaken naar Oberhausen waren de fietspaden bezaaid met oneffenheden en moest je om de haverklap voor een stoplicht wachten en die krengen staan in Duitsland erg lang op rood voor fietsers. De lunch heb ik in een parkje opgegeten ergens in het westelijk deel van Oberhausen. Dit was tevens een mooi moment om online een treinticket voor mij en de fiets te kopen voor de terugreis.
Tussen Duisburg en Oberhausen door fietste ik naar Mülheim an der Ruhr. Vanaf daar ging het over een mooi fietspad in de richting van Wuppertal. Dit fietspad liep hele stukken over een oude bergbahn, het voordeel hiervan is dat de hellingen altijd heel geleidelijk gaan. In de stad Wuppertal aangekomen waren er nog een aantal flinke hellingen, zowel omhoog als omlaag voordat ik bij de rivier de Ruhr uitkwam. Ik heb mij hier nog een tijdje uitstekend kunnen vermaken op een paar locaties waar ik foto’s heb gemaakt van de Schwebebahn.
Veel tijd om rond te kijken was er niet in Wuppertal in verband met de nachtelijke Bauarbeiten tussen Oberhausen en Zevenaar. Ik had gepland om de trein om 17 uur in Wuppertal te nemen, maar omdat er een vertraagde trein binnen kwam kon ik met de vertraagde trein richting Venlo naar Dusseldorf. Deze trein zat ram vol maar ik paste er gelukkig nog in met mijn fiets.
In Dusseldorf zijn de liften op het station een slagje te klein, eigenlijk wel raar voor zo een groot station. Probleem is dat de fiets er niet normaal in past, maar als je hem diagonaal plaatst van linksonder naar rechtsboven voor in dan lukt het wel.
In de trein terug naar Nederland zat nog een stel die terug kwamen van een fietsvakantie naar Zuid-Duitsland. Dat levert altijd weer leuke gesprekken op. In Emmerich-Elten ben ik uitgestapt en heb ik de laatste 27 km naar Dieren nog gefietst. Als slot onderweg kreeg ik nog een mooie zonsondergang. Vertrokken in het donker en weer thuis gekomen in het donker. In totaal met deze retourrit erbij toch even 178 km gefietst, dat is toch een dagrecord geworden!