Vandaag op mijn verjaardag is de 75ste herdenking van de Airborne luchtlandingen op de Ginkelse Heide bij Ede. Mijn jongste dochter Irene had mij een paar weken geleden gevraagd of ik met haar daar naar toe wilde als soort van verjaardagsuitstapje zullen we maar zeggen. Mooi idee als het weer goed is. Maar met de auto is een no go, maar gelukkig hebben we ook een fiets 😉 Zo gebeurde het dat ik ’s ochtends op mijn verjaardag al om 7 uur op de fiets zat richting Arnhem waar Irene woont. Nu beschikt Irene alleen maar over een stadsfiets zonder versnellingen, dus dat was wel een dingetje. Gelukkig heeft Margriet een elektrische fiets in de stalling bij het centraal station staan die Irene kon gebruiken.
De route was vergelijkbaar met 3 weken terug naar Veenendaal. We reden eerst, per vergissing naar de westkant van de Ginkelse Heide. Vanaf daar kun je de parachutisten ook goed zien, maar je zit wel tegen de zon in te fotograferen. We zijn dus maar weer een stukje terug gefietst naar de oostkant. Inmiddels was het wel ontzettend druk geworden met fietsers. De laatste kilometer reden en liepen we in een fietsfile! We vonden een mooie plek langs de heide en stonden mooi vooraan, onderwijl stroomde het publiek maar toe.
We hebben alleen het ochtend programma gedaan, omdat ik ’s middags nog verjaardagsvisite zou ontvangen. Toen we huiswaarts gingen was het weer een lange file van een kilometer of zo tot de spoorovergang, hier splitste alles zich op en konden we weer lekker doorfietsen richting Arnhem. Vroeg in de middag was ik weer thuis met 73 km op de teller. Ik heb nog nooit zo veel kilometers gefietst op mijn verjaardag 😉
